Danny Schmidt – 48 jaar - uit Austin Texas is een graag geziene singer-songwriter in Nederland. Wie hem ooit live heeft gezien weet wat voor een prachtige liedjes de man schrijft en zingt. Ook zijn echtgenote Carrie Elkin is een gewaardeerd singer-songwriter alsook een geweldige harmoniezangeres hetzij als duo met haar echtgenoot Danny Schmidt hetzij als vocaliste bij het Sam Baker trio. Het koppel was nog twee jaar geleden in Nederland ter promotie van het nieuwe solo album ‘The Penny Collector’ van Carrie vergezeld van echtgenoot Danny en hun pasgeboren dochtertje Maizy. Het liefdesgeluk en de vaderliefde is een belangrijke inspiratiebron van Danny’s nieuwe tiende solo album ‘Standard Deviation’ waarmee hij op zijn beurt de wereld rondtourt maar dan zonder Carrie en Maizy

.

Danny Schmidt solo in typische troubadour outfit van bluejeans broek en hemd met vertrouwd hoedje en baardje opent meteen vertederend mooi met “Just Wait Till They See You” gewijd aan het kleine wonder. Het juiste woordgebruik is voor Danny zeer belangrijk, daarmee mag niet zomaar lichtzinnig worden omgesprongen, of er nu poëtisch dan wel filosofisch wordt geformuleerd, belangrijk is dat woorden waar zijn. “Words Are Hooks” met “fake news” in het achterhoofd gaat daarover terwijl “Looks Like God” niet over God gaat maar God een metafoor is in een mooie filosofische mijmering. Hij leidt elke song beknopt in. Zijn songs zijn wél doordacht en gaan over de dingen die hem bezighouden zoals het adekwaat inzetten van de energiebronnen in “Soon The Earth Shall Swallow”. Danny zingt in lange zinnen als een rustige observator, het hoofd ietwat naar achteren gebogen met de ogen dicht met een fijne fingerpicking akoestische gitaartokkel.

Danny Schmidt hoort thuis bij de breekbare singer-songwriters die met zachte stem de wereld om zich heen observeert in rake poëtische bewoordingen. Hij is nog een echte singer-songerwriter die aansluit bij de Greenwich Village folkbeweging van de jaren 60 toen mensen als Leonard Cohen, Bob Dylan en later ook Townes Van Zandt opgang maakten met hun zelfgeschreven poëtisch/literaire folksongs. “Stained Glass” is een voorbeeld van een Dylaniaanse parabel in 10 coupletten waarvan de diepere betekenis zich slechts na herhaalde luisterbeurten prijsgeeft. Danny’s stem klinkt tegelijk zacht, klagend, ingetogen en zalvend.

Ook al geen vrolijk onderwerp maar dan meer direct verwoord is Danny’s oprechte bekommernis t.a.v. alle vrouwen van deze wereld die zich als gevolg van een miskraam een gevoel van schaamte, mislukking en isolatie aanpraten. Danny’s woorden klinken hartverwarmend, de troubadour laat zich hier van zijn meest gevoelige kant horen.
Het hoeven niet allemaal trieste liedjes te zijn bewijst “Swing Me Down” een liefdesliedje dat is opgedragen aan alle vrouwen van deze wereld. Het klinkt vrolijk met zelfs een eenvoudige meezingbare tekstregel “Hey hey hey”. Danny zingt zoals vermeld doorgaans in een ingetogen mood, het hoofd ietwat naar achteren gebogen, de ogen gesloten, zelfs bij dit lekker uptempo nummer. Schmidt sluit de eerste set af met een van zijn klassiekers “Company Of Friends” een lied over vriendschap, samenhorigheid en wie we zijn. Hij zingt het prachtig, hartverwarmend, je kan een speld horen vallen, de foyer hangt aan zijn lippen.

Bob Dylan is voor veel muziekliefhebbers een begrip. Dat geldt ook voor Danny Schmidt die met een mooie versie van Dylan’s “Buckets Of Rain” het tweede deel opent. Dylan is ook de hoofdpersoon in het volgende nieuwe lied “Newport ’65” gewijd aan Dylan’s controversieel optreden op het Newport Folk Festival in 1965 toen hij plots de folk movement shockeerde door electrisch te gaan. Het fraai mondharmonicaspel van het album is er vanavond niet bij maar een strofe geheel in de stijl gezongen van Dylan’s “The Times They Are A-Changin'” lijkt op een late liefdesbetuiging aan het adres van de song and dance man, “Highway 61 Revisited” achterna.

“Last Man Standing” een karakterschets van een persoon die de controle over zijn leven verliest, is eens te meer filosofisch van inslag deze keer in een bluesy fingerpicking stijl. “Standard Deviation” de titelsong van het nieuwe album is een mooie verhalende song met heel veel beeldspraak en metaforen hoewel de betekenis niet meteen duidelijk is. Toch houdt Danny de aandacht vast, de zeggingskracht van zijn woorden dwingen je tot luisteren, weerom prachtig en een Danny Schmidt klassieker in wording. Weinig songwriters slagen er in om slechts gewapend met stem, gitaar en liedjes in hun pure vorm te blijven boeien. Het valt mij op hoe dikwijls ik het woord prachtig noteer na een song. Dat gaat ook op voor “Better Off Broke” dat gaat over het geluk hebben om werk te doen dat je graag doet. Zijn licht hese stem heeft geen rafelig kantje, noch klinkt ze melig. Zijn schrijfmanskunst gecombineerd met zijn vertolking en gitaarspel onderscheidt hem als artiest. Hij wordt niet zomaar de beste songwriter van Austin genoemd. “Blue-Eyed Hole In Time” is een ander gevoelig liedje over zijn dochtertje. Schmidt beschrijft een paar minuten in het hospitaal in de aanblik van vrouw en kind alsof de tijd stil stond waaruit een ongelooflijk gevoel van liefde opborrelt “There's a hole in time/ And we've fallen through/ We've fallen”, prachtig. “Happy All the Time” zet dat goed gevoel verder maar dan in een andere meer verhalende songcontext. “Paper Cranes” is dan weer een typische folksong in de traditie van de grote troubadours, één man met gitaar en stem die blijft boeien zonder effecten.

De reguliere speeltijd zit erop maar onze favoriete singer-songwriter komt uiteraard terug met een zeer mooie cover van de Townes Van Zandt song “To Live Is To Fly”. De cirkel is rond.
Danny Schmidt is een hele grote songschrijver die de traditie van zijn grote voorbeelden op een eigentijdse persoonlijke manier verder zet, een niet te vergelijken performer. Het was genieten van begin tot eind.

Marc Buggenhoudt

Foto's © Ronald Rietman

Setlist
Set 1
1. Just Wait Til They See You (Standard Deviation, 2019)
2. Words Are Hooks (Standard Deviation, 2019)
3. Looks Like God (Owls, 2015)
4. Soon The Earth Shall Swallow (Owls, 2015)
5. Stained Glass (Parables & Primes, 2005)
6. We Need A Better World (Standard Deviation, 2019)
7. Swing Me Down (Instead The Forest Rose To Sing, 2009)
8. Company Of Friends (Little Grey Sheep, 2008)
Set 2
9. Buckets Of Rain (Man Of Many Moons, 2011) (Bob Dylan cover)
10. Newport ’65 (Standard Deviation, 2019)
11. Last Man Standing (Standard Deviation, 2019)
12. Standard Deviation (Standard Deviation, 2019)
13. Better Off Broke (Instead The Forest Rose To Sing, 2009)
14. Blue-Eyed Hole In Time (Standard Deviation, 2019)
15. Happy All The Time (Parables & Primes, 2005)
16. Paper Cranes (Owls, 2015)
Encore
17. To Live Is To Fly (Townes Van Zandt cover)